Inmiddels ben ik alweer twee weken bezig met ‘slaaptherapie’ en het gaat nog steeds erg goed! Afgelopen dinsdag had ik weer een afspraak met Sandra (psychiater) en zij was blij verrast over hoe goed het verloopt. Mijn wekker gaat elke dag om 8.30u, waarna ik een half uur de bril met licht opzet. Die maakt me dan ook echt wakker. Wel begin ik steeds meer te merken dat ik overdag wat moe ben. Sandra stelde daarom voor om naar een half pilletje melatonine te gaan, wat ik nu twee nachten heb gedaan. Ik word nu weer rond 2.30u wakker, waarschijnlijk omdat de overgang tussen het pilletje en mijn eigen melatonine nog niet goed werkt. Dat was in het begin met het hele pilletje ook, dus dat komt vast goed.
Wennen
Waar ik nog steeds heel erg aan moet wennen is de verandering van mijn dagritme. Ik lag altijd noodgedwongen drie dagen op bed: woensdag, zaterdag en zondag. Daarnaast sliep ik uit en ontbeet ik pas rond 12.00u (of later). Daardoor lunchte ik niet of nauwelijks, en ging ik pas rond 20.00u avondeten. Het kwam regelmatig voor dat de winkels al dicht waren en ik nog geen eten in huis had. Nu krijg ik op -voor mij- rare momenten honger. Zo rond 13.00u. En dan bedenk ik me pas een paar uur later dat die honger komt omdat ik lunch nodig heb (oeps)! Ook begin ik al veel eerder met werken, waardoor ik ook veel eerder klaar ben. Ik eet tussen 18.00u en 19.00u en heb dan nog een hele avond voor me. En ik verveel me stierlijk! Ik ben graag productief bezig en zo’n ‘lege’ avond vind ik niet fijn. Dus ik ben maar gewoon wat rond gaan lopen in de Intertoys, Blokker en Hema. Op zoek naar een hobby. Ik ben uitgekomen op haken: dat kan ik zittend op de bank doen, met een luisterboek. Plus dat het productief is (zodra ik het onder de knie heb dan!) en ik heb er eventueel zelfs wat aan voor Oeganda. Je kan namelijk ook slippers haken en die verkopen daar goed. Voor nu kan ik alleen nog rechtdoor en terug, maar genoeg tijd om te oefenen ?
Meer uren in mijn dag
Ik ben er echt wel een beetje van in de war. En sacherijnig. Maar dat is ook wel weer logisch, vind ik. Het is gewoon even wennen. Ik roep al jaren dat ik meer uren in de dag wil hebben, en die heb ik nu! Ik stond altijd later op en ging later slapen, wat me deed geloven dat ik evenveel uren had als iedereen. Maar die laatste drie uur (van middernacht tot 3.00u) lag ik al in bed en deed ik dus eigenlijk niks meer. Die uren heb ik nu aan het begin van de dag. En zelfs mijn rustdagen zijn langer, waardoor ik ze niet meer helemaal nodig heb. Ik vind dit wel nog heel vreemd en eng. Ik heb die rustmomenten zó lang nodig gehad, en ik word nog steeds moe van veel prikkels. Alles is door de war geschud en moet weer even een plekje krijgen. Bizar hoeveel er kan veranderen in twee weken!
Nieuw werk
Dan nog ander leuk nieuws, want ik ben natuurlijk niet zomaar bij Sandra Kooij terecht gekomen. Sinds deze maand werk ik ook voor de Parnassia Groep als ervaringsdeskundige! Sandra leidt daar de Specialisme Groep Neuro-Biologische Ontwikkelingsstoornissen (NBO), waar o.a. Tourette en ADHD onder vallen. Cara Verdellen zit ook in die groep en zo ben ik daar terechtgekomen. Ik ken Cara al heel lang, van toen ze mijn gedragstherapeute was in 2001 tot dat we nu collega’s zijn bij het Tackle your Tics onderzoek en dus ook de Parnassia Groep. Binnen de Specialisme Groep wordt er gewerkt aan zorgvernieuwing en zorgverbetering voor NBO stoornissen. En dat voor alle 500 vestigingen van de Parnassia Groep! Ervaringskennis is daarbij heel belangrijk en ik heb dan ook heel veel zin om mijn steentje bij te dragen!