Deze blog gaat over vermijden. Ik dacht dat ik daar wel een mooie blog over kon schrijven. Maar in plaats daarvan heb ik zojuist meerdere nutteloze YouTubefilmpjes gekeken, mijn nagels schoongemaakt en overwogen of het niet grappig is om deze blog te stoppen na de eerste zin. Ik vind van wel, maar dat is dan weer niet heel erg nuttig, zeg maar 😉
Fight, flight, freeze
We kennen allemaal wel de vecht/vluchtreactie: als je bang bent, wat ben je dan geneigd om als eerste te doen? Te vechten of te vluchten? In werkelijkheid hoort daar ook een derde optie bij: bevriezen. Dat zie je bijvoorbeeld vaak bij verkrachtingen, waar vrouwen na afloop verweten wordt dat ze niet gevochten hebben. Terwijl ze op dat moment letterlijk stijf stonden van angst.
Een lange tijd is bevriezen ook mijn automatische reactie geweest. Dat wist ik ook van mezelf, waardoor ik er een beetje op kon anticiperen. Zo kwamen mijn moeder en ik ooit een gigantische python tegen op het voetpad in een wildpark in Oeganda. Het was donker, het regende en er was niemand in de buurt. Ik wist dat ik zou gaan bevriezen, dus heb héél snel tegen mijn moeder gezegd wat we gingen doen om de python te ontwijken. Nog snel voordat ik bevroor van angst. Gelukkig is dat allemaal goed gekomen, al heb ik de drie nachten erna nauwelijks geslapen!
Afleiding zoeken
De laatste tijd komt steeds vaker mijn vluchtrespons omhoog. Ik denk dat dat komt omdat ik altijd geleerd heb om afleiding te zoeken van mijn angsten, paniek en stress. Dat werkt heel goed en dat doe ik nog steeds. Dat is alleen een beetje doorgeschoten richting vermijden. Want nu in Coronatijd zo’n beetje alles angst en stress oproept, werken mijn normale afleidingstechnieken niet meer. En daarbij, veel van de afleiding die ik zocht lag buitenshuis, dus dat helpt op het moment ook niet mee.
Wat ik nu dan wel doe? Ik kijk veel Netflix, maar doe ook vooral dingen die kort en gestructureerd zijn, en vooral die me productief laten voelen. Uiteraard niet de dingen die ik moet doen voor mijn werk, maar je kunt niet alles hebben. Een tijdje geleden ben ik begonnen met het maken van folders voor Stichting Gilles de la Tourette. De bedoeling was één, maar dat werden er al snel twee. Inmiddels worden het er achttien. Folders maken is namelijk de perfecte vermijdingsstrategie! Het is korte, beperkte informatie en moet passen in het design wat ik heb. Daarnaast kan ik lekker knutselen met dat design en met foto’s en zijn ze vrij eenvoudig en snel klaar. En mensen hebben er wat aan! Beter kan niet, dacht ik zo!
Therapie
Ik las laatst ergens dat het verschil tussen vermijding en afleiding is of je van plan bent om het lang vol te houden. Je bent bezig met afleiding wanneer je een periode wilt overbruggen totdat je hulp kan krijgen voor hetgeen waarvoor je afleiding zoekt. Het is vermijding als je echt probeert te vluchten en nooit meer achteruit wilt kijken. Dat laatste is uiteraard niet echt gezond.
Het leuke is dan weer wel dat volgens deze benadering ik bezig ben met afleiding. Valt weer mee dus! De reden daarvoor is omdat ik komende woensdag begin met therapie. Schematherapie om precies te zijn. Ik had er heel veel zin in, maar nu ben ik vooral erg zenuwachtig. Ik weet dat het een zware therapie gaat worden, maar dat het waarschijnlijk wel heel veel goeds gaat doen voor mijn eigenwaarde. En dat maakt het het allemaal waard. Ik houd jullie op de hoogte..!
P.s. het is toch een echte blog geworden, valt dus best mee, dat vermijden 😉